CURSUSSEN VOOR VOLWASSENEN     CURSUSSEN VOOR KINDEREN     LEZINGEN     RONDLEIDINGEN     REIZEN     SCHOOLPROJECTEN     PUBLICATIES     ARCHEOLOGISCH ONDERZOEK

 

 

Archeologisch

Onderzoek

 

BEGRAAFPLAATSEN

De doden uit Berenike werden gewoonlijk buiten de stad begraven. Hoewel het nog onbekend is waar de begraafplaatsen van de Ptolemaeïsche en de Vroeg-Romeinse tijd lagen, is er over de Laat-Romeinse begrafenisgewoonten in Berenike vrij veel bekend.

 

Van de vierde tot de zesde eeuw begroeven de bewoners van de havenstad hun doden meestal op de lage rotsplateaus die de kustvlakte rondom de stad domineren. De graven waren meestal rond en bestonden uit eenvoudige opstapelingen van steen met de begraving in het midden. De meeste graven, die gemakkelijk toegankelijk waren, werden al in een ver verleden geplunderd, maar gevonden scherven tonen aan dat men de doden onder andere het nodige vaatwerk meegaf. Ook is duidelijk dat men soms meerdere personen in één graf begroef.

 

In 2001 werden er opgravingswerkzaamheden in Berenike verricht in het gebied waar de weg, die vanuit de Nijlvallei door de oostelijke woestijn voert, de stadsgrenzen bereikt. Tijdens het werk kwam een aantal kleine gebouwtjes aan het licht, welke als mausolea deel bleken uit te maken van een begraafplaats uit de vijfde eeuw. Op de begraafplaats werden een paar graven van volwassenen blootgelegd en werd de begraving van een tweejarig kind gevonden. Dit lag in foetale houding en het hoofd was bedekt met een grote potscherf. Naast het kind werden negen glaskralen en een grote kraal van kwarts gevonden. Het lichaam van het kind was in een met hars bedekte lijkwade gewikkeld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naast de bovengenoemde graven op de Laat-Romeinse begraafplaats, werden er hier en daar in Berenike en omgeving individuele begravingen gevonden. Zo brachten de archeologische werkzaamheden in het gebied ten westen van het stadscentrum in 2001 enkele lugubere vondsten aan het licht: skeletten waarvan het hoofd ontbrak. Bij een van de doden was het duidelijk dat deze in een ondiepe kuil was gelegd, met zijn armen gestrekt naast zich. Aangezien de rand van de kuil vlak langs de schouders van het skelet liep, lijkt het erop dat de dode zonder hoofd ter ruste werd gelegd. De vraag is echter hoe dit geïnterpreteerd moet worden. Werden de doden bij een overval of gevecht gedood? Of is er sprake van een executie?